In memoriam 02-02-2009 - †03-12-2025

Onze allerliefste Norton is er niet meer. Een aantal jaar geleden werden nierfalen bij hem geconstateerd. Hij was vreselijk ziek, spuugde alles uit en wilde absoluut niet meer eten. De dierenarts gaf aan dat de nierwaardes torenhoog waren en het echt een aflopende zaak was. Zeker gezien de klachten dacht zij dat dit nooit meer beter zou kunnen worden. Ik nam hem mee naar huis met wat medicatie om de misselijkheid te minderen. Ik wilde dat hij afscheid kon nemen van de andere katten en ik wilde zelf natuurlijk nog even van hem genieten. Eenmaal thuis zag ik aan alles dat hij gewoon nog niet klaar was om te gaan. Hij leefde enorm op van de medicatie en de volgende dag at hij zijn bakje vlees weer leeg als vanouds. Dat gaf mij hoop. Ik ben gaan uitzoeken wat ik kon doen om zijn nieren te ondersteunen en stelde een vleesdieet samen. Regulier nierdieet zag ik niet zitten, want in mijn ogen kan dat veel beter. Een kat die al bijna geen afvalstoffen kan afvoeren een dieet geven vol granen is gewoon niet de beste optie. Wonder boven wonder knapte hij volledig op. Hij werd zelfs weer een beetje te dik! Hij was happy, had nergens last van, at geweldig goed, dronk niet overmatig en had normale plasjes in de kattenbak.

Norrie is bij mijn ouders geboren en direct al waren wij verliefd op zijn prachtige koppie. Hij groeide uit tot een stoere kater en mocht regelmatig mee naar de show waar hij het altijd erg goed deed. Hij heeft ons een aantal prachtige nestjes gegeven en werd met 5 jaar gecastreerd. Toen ik op mijzelf ging wonen ging hij samen met zijn vriendinnetje Farona met mij mee.

Hij was altijd vreselijk sociaal, kwam elke avond op schoot, lag 's nachts altijd bij mij onder de dekens in bed en zonder ons kroop hij zelf het liefst lekker warm onder een fleecedekentje. Wat een warmteaanbidder was hij! Als er ook maar een streepje zon in huis stond lag hij daar in en hij bewoog door de dag heen met dat streepje zon mee. In de zomer kon hij uren in de tuin liggen bakken in de zon tot de zon onder ging. Hij speelde op zijn oude dag nog steeds met de andere katten en elke avond had hij de gekke 5 minuten. Toen onze kinderen werden geboren lag hij het liefst bij ze in de box. Hij was dol op de kinderen en niks was te gek. Hij liet zich regelmatig aankleden of tasjes om doen. Hij bleef dan lekker zitten en genoot simpelweg van alle aandacht. Hij lag het laatste jaar ook graag bij mijn oudste dochter in bed. Zij waren echt dikke vriendjes. En kwam iemand bij ons op bezoek? Dan sprong hij direct bij diegene op schoot.

Hij had wel eens een een terugval en dan spuugde hij een dag alles uit en was hij vreselijk beroerd. Dit kwam dan doordat hij brokjes had gejat van de andere katten of een bakje yoghurt van de kinderen had uitgelikt. Wij letten altijd zo erg op dat dit niet kon gebeuren, maar hij was gewoon rete snel en voor ik het wist zat hij er al bij. Ik kreeg hem er altijd binnen een paar dagen overheen en dan was hij weer helemaal de oude. Tot 1,5 week geleden...hij spuugde de hele dag door en was echt enorm beroerd. Ik deed wat ik altijd deed om hem er overheen te krijgen, maar na 3 dagen at hij nog steeds bijna niks. Medicatie van de dierenarts hielp heel even, maar sinds eergisteren had ook dat geen effect. Hij is enorm afgevallen en ik zie sinds gisteren aan zijn ogen dat het klaar is.

Lieve Norrie, bedankt voor de bijna 17 mooie jaren. Je was echt de geweldigste kat ooit en jij was zo speciaal voor ons. We hebben nog 3 jaar cadeau gekregen en die had ik voor geen goud willen missen